गांधी नावची फेल्युअर सिस्टीम ,,,,

||श्री  नथू  रामाय  नमः ||
दोन दिवसांपूर्वी गांधी नावाचा ईव्हेन्ट साजरा झाला
तसा तो वर्षातून दोन वेळा साजरा होतो एकदा पुण्यतिथीला आणि जयंतीला ,,,,,,,,
आणि गांधीवाद किंवा गांधीचा वध नथुरामजींनी केलाच नाही हे लक्षात येत कोन्ग्रेस विसर्जित करा नाही केली,,,
गांधी वधाचा तर अक्षरशः त्यांनी बदला घेतला
अगदी शोधून शोधून ब्राम्हणांना मारलं घर दार जाळली
इतकी  दहशत बसवली कि काही वर्षे ब्राम्हण आपली जात लपवत फिरत होते ,
मग गांधीचा वध कुणी केला? गांधीवादाला मूठमाती  कुणी दिली ?
आज गांधी उरले फक्त ईव्हेन्ट पुरते,,,,,,,,,
परवाही मी तसाच सक्काळी सक्काळी जागा झालो,
रेडिओवर आणि टीव्हीवर "वैशानव जन तो ,,,"ची धून आळवली जात होती
टीव्हीच्या एका कोपर्यात मधेच गांधी छबी हि दाखवली जात होती,
आई म्हणाली कशाला उठतोस झोप आज सुट्टी आहे .....
सहज उठलोच आहे तर पेपर चालावे तर सगळी कडे
गांधीचे फोटू आणि त्याखाली त्यांच्या बांडगुळ जमातीचे लोक हि स्वतःला
झळकावून घेत होते,,,
आणि हे सार आठवलं कारण माझे वडील त्यांची हि आठवण ,,,,,,,,
माझ्या लहानपणाची गोष्ट आहे हि त्यावेळी हे सारे दिवस एखाद्या राष्ट्रीय सणा सारखे साजरे होत ,
मला चांगल आठवतंय ७\८ वीत असेन मी ,
एक दिवस अशीच काहीतरी जयंती का पुण्यतिथी असावी गांधीची,
आणि त्यावेळी माझ्या वडिलांनी लाल बहादूर शास्त्रींची आठवण सांगितली होती,
असेल त्यांचा कार्यकाल लहान एक पंप्रधान म्हणून,,,
पण त्यांची आठवण कुणीही काढत नव्हते आणि आज हि कढत नाहीत असो,,
ते म्हणाले ,
मला आजही तो १९६५ चे दिवस आठवतात ज्या दिवसांनी आमच्यावर मोहिनी घातली होती,,,
त्यावेळी असे आजच्या सारखे टीव्हीचे दिवस नव्हते जे काही ऐकायचे ते रेडिओवर,,,,,,,,
 पाकिस्तान बरोबर लडाई  सुरु झाली होती साधारण सप्टेंबर चे दिवस होते ,
रेडिओवर घोषणा झाली प्रधान मंत्री देशाला उद्देशून भाषण करणार,
या युद्धाच्या काळात जनतेकडून काय अपेक्षा आहेत ते सांगणार होते,
आणि त्याच वर्षी नेमका दुष्काळ पडला होता,
आता वर आणखी प्रधानमंत्री काय सांगणार या कडे सार्याचं लक्ष लागून राहिले होते .
चीन कडून अपमानित झाल्याचही दुख सलतच होत.
पाकिस्तानला असा काही ठणकावून दम दिला कि सारा भारत ऐकतच राहिला ,,
पण नुसत दम देवून भागणार नव्हत कारण दुष्काळ ,,,,,,,,,
त्यावर काय उपाय होता ,,,?
सारे उत्सुकतेने पुढे ऐकत होते शास्त्रीजींनी सांगितलं युध्द तर लढायचं पण
दुष्काळ त्याच काय >? आहे त्याचा हि उपाय आहे ,,,

"आज पासून युध्द संपेपर्यंत सर्वांनी किमान एकवेळच जेवावं किंवा आठवड्यातून किमान

एकदा तरी जेवू नये आणि

ह्याची सुरवात मी माझ्या पासून करतोय आज पासून नव्हे आता पासून

मी दर सोमवारच्या एक वेळच्या जेवणाचा त्याग करत आहे कारण अन्नाची गरज आपल्यापेक्षा

सीमेवर लढणार्यांना जवानांना आहे ",,,,,,,,,,,,

आणि थोड्याच वेळात सार्या देशाने शपथ घेतली,,,,,एकभुक्त राहाण हे भारतीयांसाठी नव नव्हत

पण शास्त्रीजींनी आवाहन केलाय न मग ते बरोबरच असेल हा होता विश्वास त्यांच्या विषयीचा ,

दुसर्या दिवशी सारे एकमेकांना हा प्रसंग ते शास्त्रीजींच 
भाषण रंगवून सांगत होते ,,
आणि दुसरा प्रसंग १९५६ चा रेल्वे अपघाताचा स्त्रीजी तेव्हा रेवे मंत्री होते
तमिळनाडूत जवळ जवळ १५० लोक मृत्युमुखी पडले होते 
आणि त्या अपघाताची नैतिक जबादारी स्वीकारून त्यांनी आपली पदाचा राजीनामा हि दिला होता,
तेव्हा नेहरू म्हणाले होते कि हि शास्त्रीजींची चूक नाही पण तरीही त्यांनी हि नैक्तिक जबाबदारी स्वीकारल्यामुळे   
मी राजीनामा घेत आहे
मला चांगल आठवतंय काही वर्षान पुर्वी  अशीच रेल्वे दुर्घटना झाली होती 
( तशा आज काल रोजच होतात)
आणि त्यावेळी त्या मंत्र्याने मुजोरपणे सांगितलं होत हि चूक माझी नाही मी राजीनाना का द्यावा?
हि चूक आहे Systemic Failure ची,,,,,,
आजही कॉमनवेल्थ खेळांमध्ये किती तरी हजार भ्रष्टाचार होतो आणि  परत
आमच्या माथी Systemic Failure च कारण मारलं जात,,,,,,
आदर्श घोटाळा Systemic Failure
राजा Systemic Failure
नाव तरी किती सांगायची,,,>?
कुठे ते दिल्या शब्दाला जगणारे शास्त्री 

आणि कुठे गांधी आणि त्यांचे बगल बच्चे
सब एकही थाली के चट्टे  बटये..........